Pokój dziecięcy powinien przypominać bajkę. Nie ma nic gorszego niż uczynienie go jednolitym kolorystycznie, czyli – w perspektywie dziecka – brzydkim i ponurym. Przy takim podejściu do rzeczy malec nie tylko nie będzie zadowolony, ale też będzie mu się smutno mieszkało w jednokolorowym pokoju. Warto więc zainwestować w takie meble, które z jednej strony będą mogły służyć dziecku przez lata, ale z drugiej strony – będą przeznaczone specjalnie dla niego. Dzisiaj w sklepach meblowych istnieją osobne stoiska z przedmiotami przeznaczonymi stricte dla dzieci, trzeba więc się na nie udać i zorientować, jakie szafy dziecięce są aktualnie dystrybuowane.

Czemu szafa jest ważna?

Pytanie z jednej strony proste, z drugiej dość podchwytliwe. Da się na nie odpowiedzieć jednak w sposób łatwy. Przede wszystkim trzeba zwracać uwagę właśnie na to, jaką szafę ma w pokoju dziecko, ponieważ jest to jeden z największych mebli, jakie w takim pokoju stoją. Inne meble są mniejsze, węższe i siłą rzeczy nie rzucają się tak w oczy. Szafa natomiast dominuje gabarytowo, w związku z czym to, jak będzie wyglądała, jest nieraz właśnie najważniejsze. Poza tym z szafy korzysta się każdego dnia. Wyciąga się z niej ubrania a także, nieraz, zabawki – nikt przecież nie powiedział, że szafa dziecięca ma służyć tylko i wyłącznie przechowywaniu garderoby. W związku z tym właśnie, że jest tak powszechnie używana, powinna być dostosowana specjalnie na potrzeby dziecka.

Jak ma wyglądać szafa?

Tutaj można zastanowić się nad dwoma najbardziej popularnymi modelami. Pierwszy z nich jest taki, że szafa składa się przynajmniej z dwóch kontrastujących ze sobą kolorów, które zestawione są ze sobą na drzwiczkach. Czyli: jedne drzwi mają na przykład barwę czerwoną, a drugie, znajdujące się tuż obok tych czerwonych – zieloną. Dzięki temu cały mebel się ożywia, jest wesoły i feerią barw przyciąga do siebie najbardziej nawet sceptycznie nastawionych do wszystkiego małych ludzi. Drugi model wykorzystuje jeden wzór na całych drzwiach szafy. Są one wtedy ozdobione konkretnym rysunkiem, ciągnącym się przez wszystkie drzwi albo kilkoma podobnymi do siebie wzorami, ale przedstawiającymi już określone postacie. Z jednej strony mamy więc grę kolorów, z drugiej – obrazków. Na co się zdecydować? Tu trzeba pomyśleć, jaką się ma ogólną koncepcję na pokój i na podstawie tej wiedzy decydować, w jaki sposób rozwiązać tę kwestię.